Rozdział 1

~ Z perspektywy Klary ~

   Byłam tak podekscytowana naszym wyjazdem do Londynu, że zasypiałam około godzinę, myśląc ciągle o tym co nas tam spotka, jak Adam się zmienił, (w końcu nie widziałam go od paru lat) jak będzie wyglądało nasze mieszkanie, które załatwił nam mój stary przyjaciel i o wielu innych rzeczach. Byłam straszną histeryczką i nigdy dotąd nie leciałam samolotem, a nie trzeba wiele szczęścia, aby doszło do wypadku, co było kolejnym powodem moich przemyśleń. Nie spałam zbyt długo, bo już o szóstej byłam na nogach. Gdy wstałam, z uśmiechem na twarzy umyłam się i przygotowałam na dzisiejszy dzień. Włosy przeczesałam, nałożyłam lekki makijaż i ubrałam się w szarą bluzę, czarne leginsy i conversy.  Była dopiero szósta rano, więc nie miałam pojęcia co będę robiła do czasu kiedy wstanie Sabina. I pomyśleć, że ona sobie teraz smacznie śpi. Postanowiłam, że w salonie poczytam jakieś moje stare gazety, które mam gdzieś na dnie szuflady.

~*~

   Czas jednak szybko minął u zanim się obejrzałam Sabina wstała.

- Cześć, Klara.

- Hej. - odpowiedziałam, szczerze uśmiechając się do przyjaciółki,

- Długo już nie śpisz?

- Z jakąś godzinę. Byłam bardzo podekscytowana naszym dzisiejszym wyjazdem. - Przyjaciółka tylko cicho zachichotała i poszła do kuchni, aby zjeść śniadanie, co mi przypomniało, że sama go nie zjadłam, więc poszłam za nią.

~*~

   Gdy już zjadłyśmy i porozmawiałyśmy, nagle Sabina powiedziała, że musimy już się zbierać, bo lot mamy na 11.00. Szybko ogarnęłyśmy się i nie minęło pół godziny, a już stałyśmy przy drzwiach wyjściowych. Gdy sobie przypomniałam ile dobrego tutaj nam się przydarzyło, w moich oczach pojawiły się łzy, które szybko przetarłam, aby moja przyjaciółka nie zobaczyła. Widząc po niej też jej było trudno pożegnać się z domem.

- Musimy iść. - powiedziała Sabina, co szybko przywróciło mnie do świata realnego.

- Tak, chodźmy.

Gdy wyszłyśmy na zewnątrz, taksówka, która miała nas zawieść na lotnisko już na nas czekała.

   Kiedy już byłyśmy na lotnisku, trochę poczekałyśmy na samolot. Gdy już przyleciał, razem z Sabiną złapałyśmy się za ręce i weszłyśmy do samolotu. Za parę godzin zaczynał się nowy rozdział w naszym życiu.

-----------------------------------------------------

Mój pierwszy, skromny rozdział =D Mam nadzieję, że się podobał :) Proszę o komentarze. ~

~Dominika